අවිහිංසාව ජීවිතයට අභිමානයකි

හිංසා කිරීම යන වචනය තුළ පවා ඇත්තේ යහපත් මනසකට මහත් පීඩාකාරී හැඟීම් ගෙන දෙන ස්වභාවයකි. යම් පුද්ගලයෙක් තවත් පුද්ගලයෙකුට ශාරීරඉක හෝ මානසික වශයෙන් පීඩාවක් ල්බා දීම මානව ධර්ම ගරු කරන සමාජයක් කිසිවිටෙක අනුමත නොකරන ක්‍රියාවකි.


සබ්බේ තසන්ති දණ්ඩස්ස
සබ්බේ භායන්ති මච්චුනෝ
අත්තානං උපමං කත්වා
න හනෙයිය න ඝාතයේ

සියල්ලෝ දඬුවමට බිය වෙති. සියල්ලෝ මරණයට බිය වෙති. (එබැවින්) තමන් උපමාවට ගෙන , හිංසා නොකරන්න.ඝාතන නොකරන්න.
 
මේ සුන්දර වූ උපදේශය බුදු දහමින් ලබා දෙන්නේ මානව ශිෂ්ඨාචාරය තුළ ලස්සන ලෝකයක් නිර්මාණය වනු දැකීමටය. මම කිසිවෙකුගේ දඬුවමකට කැමති නොවෙමි.පුහුදුන් මගේ සිත නිබඳවම ජීවිත තෘෂ්නාවෙන් යුත්තයි. මේ ජීවිතාශාව තවකෙකුගේ ඕන එපාකම් වෙනුවෙන් බිලි දීමට මගේ සිත අකමැති වන්නා සේම, වෙනත් සතුන් ද මිනිසුන් ද එයට විරුද්ධය.


මෙත් සිත පෙරදැරිව කරුණාවෙන් යුතුව සත්ව ප්‍රජාවට හිංසා නොකර සිටීමෙන් යම් පුද්ගලයෙකු දැහැමි වන්නේ නම්, එම තැනැත්තා ලබන මානසික සැනසීම අති උදාරය. අප නිසා තවකෙකු දුක් විඳින්නේ නම් හෝ මරණයට පත් වන්නේ නම් ඔහු විසින් විඳිනු ලබන එම වේදනාව අප හදවතට මහත් වූ පීඩාවක් නිර්මාණය කරයි. සිතට අසහනය උදාකොට සිත සසල කොට තබයි. එය බුදු දහමේ ඉගැන්වෙන "දිට්ඨ ධම්ම වේදනීය" කර්මයට විපාක දීමකි.


මෙම මානසික අසහනය සෘජු ලෙස ම ආතතියක් බවට පත් වී යහපත් මානසික තත්වයකින් කල්ගත කිරීමේ අවස්ථාවක් අහිමි කරයි. හිංසනයෙන් තොරව අවිහිංසාවාදී දිවි පෙවතක් ගත කරන ලෙස බුදු දහම අපට නිර්දේශ කරන්නේ එබැවිනි. අනුන් කෙරෙහි වෛරයෙන් ඊර්ෂ්‍යාවෙන් හ ක්‍රෝධයෙන් ජීවිත ගත කර බොහෝ දෙනා විවිධ රෝගාබාධ වලින් පෙළෙන බව ජන සමාජය වෙත විමසුම් ඇසින් බලන විට පෙනී යයි. මෙම රෝගී තත්වයන් නිසාත්, හිංසාකාරී ලෙස සමාජය දෙස බලන නිසාත්, මෙම දුබලයා තුල හීනමානයක් හටගනී.එමගින් තම පෞරෂය බිඳ වැටී අභිමානවත් ජීවිතයක යහපත් සංවේදනය අහිමි කර ගනී.


අවිහිංසාවෙන් ලෝකය දෙස බලන්නට හැකි උදාර මිනිසා දෙවියන්ගෙන් පවා උපහාර ලබයි. අවංක ලෙස ලෝක සත්වයා වෙත කරුණාවෙන් හා මෛත්‍රියෙන් ප්‍රතිචාර දක්වන තැනැත්තාගේ මනස පියුම් විලක් මෙන් පිවිතුරුය. පියුම් විලට පතිත වන අපිරිසිදු අපද්‍රව්‍ය සියල්ල නෙළුම් පතක හෝ නෙළුම් මලක නොතැවරී ජලයේ ගිලී යයි. විල් පතුලේ සැඟ වෙන එම අපද්‍රව්‍යන් හී දුඟදක් හෝ අපවිත්‍ර තාවයක් පියුම කෙරෙහි සමීප නොවෙයි. ඒවා පියුමට පොහොරක් මිස සුගන්ධයට හෝ සොඳුරු බවට අභියෝගයක් නොවේ.
ඉවසීමෙන් සැනසීම ප්‍රාර්ථනා කරන අභිමානවත් මානවයා ද ඉහත කී පියුම සේ සියළු අභියෝග සාරවත් අත්දැකීම් බවට පත් කර ගනී. සමාජයේ දුබලයන් විසින් එල්ල කරනු ලබන තර්ජන හා ගර්ජන ඔහුගේ ජීවන පියුම තව තව ත් සුවඳවත් කරන වටිනා පොහොරක් මිස ආත්මීය ශක්තීන් දියාරු කරවන විෂ ද්‍රව්‍යයක් නොවේ.


සුළු අභියෝගයකින් පවා කෝපය දල්වා ගත හැකි පුද්ගලයන්ගෙන් ප්‍රවේසම් විය යුතුය. ඔහුගේ කෝපයට විශාල විනාශයක් වුව ද කළ හැකිය. හේතුව නම් කෝප වීම යනු මෝහයෙන් අන්ධවීමල් බැවිනි. බුද්ධිමත් මිනිසාට මෙම ඉක්මන් කේන්තිකාරයා පෙනෙන්නේ සර්පයෙකු ලෙසටයි. අනුවණ සිත් නිබඳවම කෝප ගින්නෙන් දැවීමේ ප්‍රවනතාව වැඩි නිසා ඔහු හා ගැටෙන්නට බුද්ධිමත් හදවත් සූඳානම් නොවන නිසා පුහු වීරත්වයක් ආරෝපනය කර ගැනීමට කේන්තිකාරයා සූඳානම් වෙයි. නමුත් විශ්ව සාධාරණ සත්‍යය වන්නේ වීරත්වය යනු කෝපය තුළ නොව ඉවසීම තුළ සුදිලෙන ධනාත්මක සාධකයක් බවයි.


කෝපයෙන් හෝ වෙනත් ලභාපේක්ෂාවෙන් තවකෙකුට කරනු ලබන හිංසනය හා ඝාතනය කිසි විටෙකත් වීරත්වයක් නොවන්නේ තම ජීවිතය රැක ගැනීමේ හා තම ජීවිතයේ සුව සහනය ආරක්ෂා කර ගැනීමේ අයිතියක් ඔහුට ද ඇති බැවිනි. පර හිංසනය තුලින් දූෂිත වන ආත්මීය ආකල්පයන්ට වඩා ලෝක සත්වයා ගේ සන්තුෂ්ටිය වෙනුවෙන් කරනු ලබන මෛත්‍රීසහගත ප්‍රාර්ථනාවෙන් සිතට ලබා දෙන්නේ අසීමිත ආත්මාභිමානයකි. 



වික්‍රමසිංහ අතපත්තු